Natuurlijk: je best doen is prima. Wat je doet, wil je zo goed mogelijk doen. Je wilt de omstandigheden naar je hand zetten en alles uit je leven halen wat erin zit. Maar je kunt daar ook in doorslaan. Als je te veel streeft naar perfectie op elk (materieel) gebied van je leven, ben je continu onrustig en ontevreden over het reëel bestaande hier en nu. Ik wil een perfecte partner, een perfect huis, een perfecte baan … Als ik dat allemaal heb, dan zal ik gelukkig zijn.

Hier en nu
Je wacht in feite tot alles volmaakt zal zijn en je vergeet te genieten van het heden, het enige wat je echt hebt. Stel je geluk niet uit tot een verre toekomst, want je weet niet of je dromen uitkomen. En laat je niet bepalen of begrenzen door je verleden. Aanvaard de werkelijkheid zoals die is en leef bij de dag. Je leeft permanent op dat ene cruciale punt tussen het verleden en de toekomst, het hier en nu.

Aandacht
Maak het beste van dat hier en nu. Richt al je aandacht daarop, focus je bewustzijn. Als je dat permanent doet, verhoog je de kwaliteit van alles wat je doet, al is het zoiets schijnbaar onbenulligs als de afwas doen. Je gaat helemaal op in wat je doet. Planten floreren als je ze water geeft en zo is het met alles. Geef alles zorg en aandacht en je hele omgeving bloeit op. Dat heeft weer een positief effect op jou, want je verkeert in prettige omstandigheden waarin het goed toeven is. Dat kun je dan weer aan anderen doorgeven die genieten van je positieve uitstraling. Dus eigenlijk ben je dan op een andere manier perfectionistisch, op een positieve manier. Je streeft dan als het ware naar spirituele perfectie in plaats van steeds hogere materiële doelen na te jagen. Probeer het maar eens, het is de moeite waard!